وب‌سايت مجله صوفي (شماره 106)                                                                                    

                             .   https://farsi.sufijournal.org


قضاوت

دکتر عليرضا نوربخش

ترجمه: دکتر صفورا نوربخش

انسان‌ها در ابتدا با شکار حيوانات و جمع‌آوري گياهان غذاي خود را تامين مي‌کردند. براي حفظ بقا مجبور بودند تا در برخورد با هرچيز به سرعت موقعيت خود را بسنجند و قضاوت کنند. بايد تشخيص مي‌دادند که حيواني که در مقابل آن هاست خطرناک است يا نه، گياهي که موجود است سمي ست يا مفيد، انسان ديگري که طرف آن‌هاست دوست است يا دشمن. لذا انسان بايد اين موضوع را به سرعت مي‌سنجيد تا قادر باشد واکنش مناسبي نشان دهد و از خطر مصون بماند. اما انسان اين مکانيزم ضروري براي بقا را چنان گسترش داد که غريزه‌اي که براي حفظ بقا الزامي بود به تدريج به حيطه‌ي اخلاقيات کشانده شد و به قضاوت خوب و بد تعميم پيدا کرد.

 

ادامه ...

رفيق عشق

نگـر کـه پيـر مغـان بـا شمـا چـه مـي‌گـويـد

غـم جهـان چـه خـوري چـون زمانه مي‌شويد

دلـي کـه عشـق نـدارد بسـان شب سيـه است

ره ستيــزه‌ي اربـــاب کينــه مـــي‌جــويــد

رفيـق عشـق و وفــا بيـن کــه در ســراي بلا

رهــي کــه جـانـب دلبـر بــود همـي پـويـد

بکــوش بــه يــاري درمــانـدگـان شيـدا دل

گــذر ز صحبـت ابـلـه کـه کـذب مـي‌گـويـد

ز خـويشتـن بـرهــد بس بـه اوج و در پــرواز

هــرآنکــه گــل بستــانــد ز دلبـرش بــويـد

سرشت بذر خراب است نه خاک اين درگاه

اگــر کــه مهــرگيـاهـــي دگــر نمـي‌رويــد

تـو نـوربخـش بـه حـذر بـاش ز مردم بـي مهر

شــراب عشـق بطلـب تـا کـه مستـي افـزويـد

عليرضا نوربخش

شنبه 27 مرداد 1403، 17 اوت 2024، بمبوري

 


آدرس جديد وب سايت ديوان نوربخش

به سه زبان فارسي، انگليسي و اسپانيايي

Https://WWW.divan-nurbakhsh.org

 



 

(رباعيات 12)

 

رويــي بنمـــا تـــا کــه دل از مــا ببَــرَد ............ زلفــي بگشــا تــا کــه ســر و پــا ببَــرَد

تـا عشـق تـو جوشدم ز دل هـر شب و روز ............... غـــم نيسـت بگـــو تمــام يکجـــا ببَــرَد

******

پيــونــد محبتــي ميــان مــن و تــوست ............ چون نکته ظريف و همچو جان من و توست

گــر عشـق نـورزيـم در ايــن کهنـه ربـاط ............ بس زود رســد آنچـه خـزان مـن و تـوست

******

آنگــه کــه مــرا والــه و مجنــون آرنـــد ............ بــــر درگــه تــو بــا دل مفتــون آرنـــد

هيچـــم غـــم ايـــام نبـــاشــد در ســر ............ گـر مـي زده بــا صــورت گلگــون آرنـــد

******

ديـديـم بــه چشـم خـود، نـديـديـم تــرا ............... خـوانـديـم بـه فکـر خـود، نخـوانـديـم ترا

بشنـو کـه سـرانجـام چـه شـد حـاصـل ما ............... از خـــود چــو گـذشتيـم خـريـديـم تــرا

******

در عشـــق بســـازم و بســـوزم امشـــب ............... دل را بـــه خيــال تــو فــروزم امشـــب

آن بــاده کــه دادي‌ام تـو در روز نخســت .............. خـوردم کـه چنـان مسـت هنـوزم امشــب

عليرضا نوربخش

دوشنبه 16 مهر 1403، 7 اکتبر 2024، لندن

 




منتشر شد      
انگلیسی -   اسپانیایی -   روسی -   آلمانی -   استرالیا -   سوئدی -   ایتالیایی -   فرانسوی -   بلغارستانی -   اکراینی -   نیوزیلندی -   هلندی -   لهستانی -   کانادا -   بوستون آمریکا -   چک
ویکی پدیا سلسله نعمت اللهی -   ویکی پدیا جواد نوربخش
کلیه حقوق و مطالب این سایت متعلق به سلسله نعمت اللهی می باشد. استفاده و نشر مطالب آن با ذکر منبع آزاد می باشد